Ze zit vol met ideeën en is hartstikke creatief. Toch kreeg tijdens haar stages en op haar werkplek steeds te horen dat ze wel iets meer van zichzelf mocht laten zien. Hoe vaker ze dit hoorde, hoe meer ze twijfelde aan haar eigen kunnen. Haar leidinggevende had echter alle vertrouwen en zorgde ervoor dat ze coaching mocht gaan volgens bij Sanders en De Haan. Vol goede moed pakte ze deze hulp met beide handen aan.
Weggestopt en vergeten. Tenminste, dat dacht ze. Dat ene zinnetje die de leerkracht van haar kind, ongeveer tien jaar geleden tegen haar had uitgesproken, bleek een grotere invloed te hebben dan ze ooit voor mogelijk had gehouden. Haar invulling en gedachtes hadden er namelijk voor gezorgd dat ze steeds weer aan zichzelf bevestigde niet goed genoeg te zijn.
Vol trots geeft Roy voorafgaand aan het interview een rondleiding door het prachtige bedrijf waar hij nu ruim drie jaar werkt op de afdeling ICT-automatisering. Ontspannen maakt hij her en der een praatje en straalt rust uit. Wat heerlijk om te zien als iemand een coach traject heeft afgerond en in actie is.
"Door mijn lichamelijke klachten was ik niet blij. Vooral niet. Ik was ongelukkig als ik daarom thuis moest zijn, liet dan voor mijn gevoel mijn werk en mijn collega’s in de steek. Het lukte en wilde allemaal niet. Hierdoor had ik heel veel moeite met mijzelf, wist ik het niet meer goed. Ik wilde wel linksom of rechtsom maar het wilde niet. Ik was vol frustraties en wist niet meer hoe ik het hebben moest"
Het is vlak voor de jaarwisseling als Achiena belt. Ze was de hoop op beter verloren. De psycholoog had haar geadviseerd zich af te laten keuren omdat ze niet te helpen was.
Vanuit haar werkgever nam ze deel aan een teamtracject van Sanders en De Haan. Zij zag het wel zitten om daarnaast een individueel traject aan te gaan. De reden? Dat ze voor de tweede keer in een burn-out terecht kwam. Ze wilde graag achterhalen waarom ze steeds zo uitgeput raakte, en was op zoek ondersteuning tijdens haar zoektocht.
In het team waar hij werkt, deed hij zijn best om onzichtbaar te zijn. Uit onzekerheid hield hij zijn mond en liep hij ‘achter de muziek’ aan. Het belemmerde hem in zijn functioneren en ontwikkeling. Hij wilde wel anders maar wist niet hoe. Uiteraard had dit gevoel zijn weerslag op zijn gezin, het liefste wat hij heeft en waar hij alles voor wil doen.
“ Terwijl ik vaak rust uitstraalde gebeurde er van binnen uit zóveel. Nu ervaar ik rust. Echte rust” Afgelopen week scheen de zon en is hij spontaan een stuk gaan rijden op zijn motor. Onderweg nam hij de tijd voor een lekker bakje koffie. Héél toevallig was hij vervolgens precies op tijd thuis om op de televisie naar een voetbalwedstrijd te kunnen kijken. Een ontspannen vrije dag.
Weten wat je wel en niet wilt / leuk vindt en keuzes maken die bij je kloppen. Worden we daar in de loop van ons leven steeds beter in of toch niet?
Ik weet dit wel, maar voelde het soms niet écht. Een dagboek voor dankbaarheid, oneindig veel podcasts van mensen die ik inspirerend vond, blogs en/of tijdschriften lezen, ik probeerde van alles. Toch lukte het me niet om al die verzamelde informatie om te zetten naar de praktijk. Tot mijn telefoon ging..Mijn oud collega’s, (Elise)Sanders en (Jacobien) De Haan, namen contact met me op. Zij zijn hun eigen bedrijf gestart en beginnen dusdanig te groeien dat ze wel wat hulp kunnen gebruiken. Wauw, wat gaaf. Zo ongelooflijk trots ben ik op deze twee powervrouwen. “Of ik zin had om thee te komen drinken en te kijken of we iets voor elkaar zouden kunnen betekenen”. Kriebels van m’n oren tot m’n tenen. Natuurlijk wilde ik dat.
Haar levensmotto voordat ze het coaching traject instapte? Perfect was niet perfect genoeg. Inmiddels weet ze dat je levenslang leert én dat wie leert fouten mag maken.
‘Ik moest van mijn x-therapeut juist voelen’ zegt hij lang nadenkend bij de vragen die ik hem stel.
