Weggestopt en vergeten. Tenminste, dat dacht ze. Dat ene zinnetje die de leerkracht van haar kind, ongeveer tien jaar geleden tegen haar had uitgesproken, bleek een grotere invloed te hebben dan ze ooit voor mogelijk had gehouden. Haar invulling en gedachtes hadden er namelijk voor gezorgd dat ze steeds weer aan zichzelf bevestigde niet goed genoeg te zijn.
Haar collega, die zelf een coaching traject volgde bij Sanders en De Haan, was erg enthousiast en tipte haar. De stap naar een traject vond ze in eerste instantie te groot, maar toen de workshop “het roer om” opnieuw werd aangeboden, besloot ze zich direct aan te melden. De workshop was een succes! Het bracht zaken aan het licht en maakte haar nieuwsgierig. Een individueel traject was wat ze wilde.
Toch wachtte ze keurig op het beloofde mailtje. “Afwachten was de rode draad in mijn leven, lacht ze”. Na het mailtje én een telefoontje besloot ze direct 3 afspraken in de plannen. Als we haar vragen waarom ze uiteindelijk toch tot actie is overgegaan zegt ze: “Ik merkte dat mijn manier van leven en denken invloed had op mijn relaties met anderen, dat ik constant oordeelde over én invulde voor een ander. Mensen die haar dierbaar waren kwamen hierdoor op afstand.
Toen haar coach tijdens de eerste sessie vroeg om iets over zichzelf te vertellen kwam ineens dat ene zinnetje naar boven. Tien jaar lang heeft ze ermee rond gelopen, mede doordat haar omgeving haar constant gelijk gaf. Haar coach legde hiermee precies de vinger op de zere plek. Dit was even slikken. De sturende houding van haar coach, die ze tijdens het proces niet altijd goed kon waarderen, besloot ze toch tot actie over te gaan.
Ze heeft de betreffende leerkracht opgezocht en is in gesprek gegaan. Ze zegt hierover: “Het was een taaie. Ik vond het niet leuk. Niet fijn”. Waarom ze het dan toch deed? Ze was toe aan het maken van haar eigen keuzes met een nieuwe, frisse blik.
Na 3 sessies heeft ze het idee dat ze vooruit kan. “Ik kan anders met nieuwe situaties omgaan. Al moet ik mijn hoofd er goed bij houden om niet in oude patronen te vervallen, het werkt”. Wat haar van dit hele proces het meeste is bij gebleven? De reacties van de personen waarmee ze iets wilde oplossen. De reacties waren veel positiever dan ze had verwacht. Ze werkt er nu hard aan om dingen op te lossen. In verbinding en zonder oordeel.
Als we haar vragen of ze Sanders en De Haan zou aanbevelen begint ze hardop te lachen: “Je hoeft het niet te doen als je denkt dingen te kunnen wegstoppen of, als je niet met de billen bloot wilt”. Ze vond het vaak lastig omdat ze zich moest overgeven. Achteraf is ze heel erg blij dat ze de stap heeft genomen. Ze sluit dan ook af met de wijze woorden: “Als je verandering wilt, dan moet je het gewoon gaan doen".
Reactie plaatsen
Reacties