Drempelvrees voor coaching

"Ik wil wel mijn verhaal vertellen maar anoniem!" zegt hij lachend.
Zo vrolijk als hij nu zijn verhaal vertelt was hij de laatste periode zeker niet. Hij zat al maanden, zeg maar een jaar niet zo lekker in zijn vel.

"Ik lag met mezelf overhoop en wist niet wat voor hulp ik moest zoeken" is hoe hij zijn situatie verwoord. Gelukkig nam hij een kennis in vertrouwen en deze gaf hem de tip om Sanders en De Haan te benaderen. Elke keer als het ter sprake kwam twijfelde hij of het wel bij hem zou passen. Zou het niet te zweverig zijn?

En zoals dat gaat deed de bekende druppel de bekende emmer overlopen. Privé gebeurde er zoveel waardoor hij is gaan bellen. Als het niks zou zijn had hij het in ieder geval geprobeerd. "Ik had privé de boel niet meer op orde, gedoe met mijn ex en zo"

In dat eerste telefoongesprek was hij gelijk to the point. Het mocht niet te zweverig zijn want daar houdt hij niet van. Daar kan hij geen kant mee op. Toen ik had uitgelegd hoe we te werk gaan wilde hij de gok wel wagen en de eerste sessie werd nog diezelfde week gepland. Voor hem voelden die eerste gesprekken als een uitlaadklep. Hij kon zijn verhaal kwijt, vertellen wat hem dwars zat wat hem weer lucht gaf. 

De handvatten en het analyseren van de situatie door zijn coach gaf hem inzicht in zijn eigen handelen. Het ging heus niet vanzelf of van een leien dakje maar met vallen en opstaan lukte het hem om los te komen van belemmerende gedachten en gewoonten.

"Wat ik mooi vind is dat we een specifieke situatie hebben uitgewerkt. We keken daarbij wat ik voelde en wat mijn gedachten daarover waren en of dat echt waar is. Ik werd als het ware gefileerd." Hij geeft aan dat heel fijn te vinden omdat het echt gebeurd is en het tastbaar is met resultaat. Op de vraag of hij er dan ook daadwerkelijk wat mee kon zegt hij eerlijk dat dat in het begin niet lukte omdat hij de gewoonte had om flink te DIPpen. (Denken In Problemen)

Lachend zegt hij daar achteraan; "Dippen kan ik nog steeds goed hoor" Want om dat om te buigen is makkelijker gezegd dan gedaan. Toch gebruikt hij wat hij geleerd heeft tijdens het traject 100% in de praktijk omdat het werkt. Het levert hem zoveel ontspanning op dat hij het zelfs overdraagt op zijn medewerkers en familie. 

 

"Ik ben de enige die mijn leven kan regisseren. Jij kunt dat niet voor me doen, niemand niet."

 

Dat hij het zelf ook echt is gaan doen heeft hem positiever in het leven gezet. Een heldere kijk zorgt ervoor dat hij weer met een helikopterview kan kijken naar een situatie en het leven.  Toch kiest hij ervoor om het Blijf erbij! pakket af te nemen omdat hij merkt dat hij het fijn vindt om af en toe even weer een uurtje in gesprek te gaan met zijn coach. Even alles weer bij langs en opfrissen als het nodig is. Soms gaat het goed en soms iets minder. en dan is een gesprek fijn.

"Ik zie het als een onderhoud van mijn geluk"

Nu hij de stap gezet heeft en weet wat het hem heeft opgeleverd tipt hij anderen om eens met Sanders en De Haan in gesprek te gaan. Ook ontdekt hij nu dat die ander, net als hijzelf ooit, bang is om de stap te zetten. Dat er een drempel is. Hij heeft niet echt een idee hoe wij die drempel kunnen verlagen want de reden om het niet te durven is voor iedereen anders en wij Noorderlingen zijn nuchter en gaan minder snel naar een coach dan mensen uit het Westen denkt hij. Zo van als je het er niet over hebt is het er ook niet.

Tja, of dat zo is weten we niet. Misschien wel, misschien ook niet. Wat we wel weten is dat hij er enorm van opgeknapt is en dat we blij zijn dat hij wel over de drempel is gestapt om met ons contact op te nemen.

Prachtig mens!

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.